ნაცნობი სახეები დავინახე და მათკენ წავედი, მაგრამ ზეინმა არ გამიშბა.. გაკვირვებული სახით გავხედე..
-ჯერ მე გამომყევი..
ღიმილით მითხრა, არ შევწინააღმდეგებივარ..
ბართან მივედით, ბარმენს უცნაურად გაუღიმა და სკამზე შემომსვა..
-რას დალევ?..
მკითხა, ფეხები გამაშლევინა და მათ შორის მოექცა..
-რავი..
გავუღიმე.. ცხვირი ცხვირზე მომისვა, ჩემდაუნებურად ბაგეები გამეხსნა, მანაც არ დააყოვნა და ნაზი კოცნა დატოვა ქვედა ტუჩზე..
-ორი ექსტაზი მომე.. ანდაც უფრო ბევრი..
თავი წამოწია და ბარმენს უთხრა..
-ადამს უნდა დავურეკო..
ბიჭს სახეზე ანერვიულობა დაეტყო, ზეინმა მუშტი დაარტყა მაგიდაზე, მერე ხელი გაშალა და მკაცრად გაუმეორა:
-დროზე !
ბარმენმა აქეთ-იქეთ მიმოიხედა და ზეინს გაშლილ ხელზე რამდენიმე აბი დაუყარა..
თვალები გამიფართოვდა..
-დარწმუნებული ვარ არასდროს არ გაგისინჯავს..
გამიღიმა და ორი აბი ერთად გადაყლაპა.. თავი გავაქანე..
-დალიე..
ღიმილით გამომიწოდა..
-ზეინ.. იცი.. არამგონია..
გადაიხარხარა..
-უბრალოდ ენერგიაზე მოგიყვანს.. დამიჯერე, მოგეწონება..
მაინც შეწუხებული ვუყურებდი..
-ჰო, ჰო, კარგი..
გაეცინა, კიდევ ერთი აბი აიღო და პირში ჩაიდო..
მაკოცა, თან ბარძაყზე ხელი მომიჭირა და უფრო ახლოს მიმწია მასთან.. ენა ენაზე მომისვა, რაღაც მრგვალი ვიგრძენი, მაგრამ სანამ იმის გააზრებას მოვასწრებდი, რომ ეს აბი იყო, მანამდე შემოყო ენა ჩემში და აბი პირში დამიტოვა..

ჩემდაუნებურად გადავყლაპე ნერწყვი..
კმაყოფილი სახით მომშორდა..
-მეორეც..
მითხრა, აბი ორი თითით აიღო და პირთან მომიტანა.. შეწინააღმდეგებას რაღა აზრი ჰქონდა, ბაგეები ოდნავ დავაშორე ერთმანეთს.. ზეინმა აბი ტუჩებს შორის მომიქცია, გადავყლაპე..
-ჭკვიანი გოგო..
გამიღიმა და ლოყაზე მაკოცა.. ცოტათი ნერვებმოშლილი ვიყავი ზეინზეც და საკუთარ თავზეც, მაგრამ ზუსტად ორ წუთში, რაღაც მანათობელი ხაზები აიხლართა გამოსახულებაში, რომელიც კლუბის განათებისგან ძვლივს გავარჩიე…
სუნთქვა გამიხშირდა, ვგრძნობდი როგორ მოძრაობდა სისხლი ძარღვებში, ფეხები დამიბუჟდა, მაგრამ მალევე მომეშვა.. კისერში რაღაც მომაწვა.. საოცარი კივილის სურვილი დამეუფლა, თვალები ამენთო..
-არ ვიცეკვოთ?..
ზეინს ხმაზე შევატყვე, რომ წამალმა მასზეც მოახდინა ზემოქმედება.. თავი დავუქნიე და სკამიდან ჩამოვხტი, თუმცა ვიცოდი, რომ ცეკვას არ მთავაზობდა..
ხალხში არევისთანავე მისკენ მივბრუნდი და მოწყურებული დავეწაფე მის ბაგეებს, ესიამოვნა.. ხელი საჯდომზე მომიჭირა და ოდნავ წამომიწია..
-ხომ გითხარი მოგეწონებათქო..
გახშირებული სუნთქვით მითხრა და ისევ დაეწაფა ტუჩებს, კისერზე ვიყავი მოხვეული და მთელი სხეულით ვეკვროდი.. კოცნით ვერ ვკმაყოფილდებოდი, ის ენერგია, რომელიც ჩემში დაგროვდა, კანს აწყდებოდა და თავისუფებას ითხოვდა.. რამდენჯერმე ძლიერად ვუკბინე..
-გავიდეთ..
მითხრა და საცეკვაო მოედნიდან მომაშორა, ტუალეტისკენ წამიყვანა და კედელს ამაყუდა, მომეკრო და ისევ ეცა ბაგეებს.. იგივე მეორდებოდა, რაც ადრე.. მართალია აღგრზნებული ვიყავი და მეც არ ვიცი როგორ, მაგრამ ზეინის შესაჩერებლად რამდენიმე სიტყვა ამოვილუღლუღე..
-შიგნით არ შემოვალ..
უფრო დაბოხებული ხმით მითხრა და შარვალი ჩაიძრო, მისი ტრუსისთვის ხელი არ დაუკარებია, ჩემი კი რამოდენიმე წამში მოაშორა სხეულს.. კაბა წამომიწია და ფეხებც წამომაწევინა..
წამოვიკვნესე, როცა ძლიერი ბიძგით მომაწვა და თან ჩემს ყელს დაეწაფა..
ბიძგებს აძლიერებდა და აჩქარებდა, თან კანს მიწუწნიდა და ხლებს ბარძაყზე მიჭერდა.. ჩემს ტუჩებს ვკბენდი, მთელი ძალით ვასობდი ფრჩხილებს კანზე და ვკვნესოდი.. მისი სახელიც წამოვიყვირე რამდენჯერმე.. ეს ენით აღუწერელი სიამოვნება იყო, რომელიც არასდროს განმიცდია.. არ მინდოდა გაჩერებულიყო, პირიქით.. ცოტაც და ვეტყოდი, რომ ტრუსი მოეშორებინა და ჩემში შემოსულიყო, მაგრამ ჩემთვის გაუგებარი მიზეზის გამო სწრაფად მომშოდა და ერთ-ერთ ტუალეტში შევიდა.. იქვე ჩავიკეცე, თვალები დახუჭული მქონდა და ღრმად ვსუნთქავდი..
ტრუსი ხელის ფათურით მოვძებნე, თვალები გავახილე და ამოვიცვი.. წამოვდექი, სარკესთან მივედი.. ჯერ კიდევ ვერ ვგრძნობდი იმ რაღაც საოცარს.. გამეღიმა, როცა სარკეში შავი, აბურდული თმები დავინახე.. ზეინი შარვლის ღილს იკრავდა, მერე თავი წამოწია და გამიღიმა..
უკნიდან მომეხუტა..
-მოგეწონა?..
მკითხა, თან მხარზე მკოცნიდა..
-ძალიან..
არ დავუმალე და თმა შევისწორე..
-ახლა შეგვიძლია მათთან მივიდეთ..
მითხრა, ლოყაზე მაკოცა და მომშორდა, ხელი ხელზე ჩავჭიდე.. სემი, ტედი და ჯეკი სავარძლებში ისხდნენ… სემი რათქმაუნდა ტედს ეჯდა კალთაში.. ზეინმა ჯეკი გადაკოცნა, ტედს უბრალოდ მხარზე დაარტყა ხელი, სემს არ მოწყვიტა.. მე უბრალოდ მივესალმე მათ და ზეინის გვერდით დავჯექი.. ხელი მუხლზე დამადო და ნაზად მომისვა ცერა თითი..
-დღეს არ გავდივართ?..
იკითხა ცოტახნიანი სიჩუმის შემდეგ..
-კოცონზე გვინდოდა, მაგრამ გაწვიმებას აპირებს და დღეს აღარ დაუნთიათ..
-კოცნო?..
გავიკვირვე..
-ჰო, ტბასთან კოცონს ანთებენ ხოლმე.. სიმღერებიცაა, სასმელიც..
განმიმარტა ზეინმა, თავი დავუქნიე..
ისევ დადუმდნენ, სემი და ტედი ერთმანეთს კოცნიდნენ და სულ არ აინტერესებდათ რა ხდებოდა ამ სამყაროში.. თავი ზეინის მხარზე დავდე.. არ დავღლილვარ, უბრალოდ მასთან ახლოს მინდოდა ყოფნა..

*ზეინი:
ექსტაზი ჯერ კიდევ მოქმედებდა ჩემზე.. ეს აბები ერთადერთია, რომელსაც სიამოვნებით ვსვამდი.. საერთოდ აბებს არ ვსვამ, ნარკოტიკს ამ ქვეყნისგან მოსაშორებლად ვიღებ.. მსიამოვნებს, როცა მხოლოდ კარგს ვგრძნობ.. აბები კი უბრალოდ ენერგიას გმატებს..
როგორც კი წამლის ზემოქმედება ორგანიზმიდან გამოვიდა, ვიგრძენი როგორ მაღიზიანებდა აქაურობა.. ბოლო ხმაზე აწეული მუსიკა პირდაპირ ტვინში მირტყამდა.. ნერვიული ძაფები დამეჭიმა, თვალები დავხუჭე და ღრმად დავიწყე სუნთქვა, სული შემეხუთა..
ხელი ჯესის მუხლზე მედო, მაგრად მოვუჭირე.. ალბათ, ზედმეტი მომივიდა და ხელზე ხელი მომკიდა..
-კარგად ხარ?
ტუჩები ყურთან ახლოს ჰქონდა.. ისე მინდოდა მთელი ზიზღი ამომენთხია.. მინდოდა მამამისი მეგინებინა, მეთქვა, რომ რამდენიმე წუთის წინ მხოლოდ იმიტომ შევუნახე ქალიშვილობა, რომ გეგმისთვის ესე იყო საჭირო.. სულ ფეხებზე მეკიდა ვატკენდი თუ გულს მოვუკლავდი.. მინდოდა ყველაფერი პირში მიმეხალა..
-მოწევა მინდა..
უხეშად ვუთხარი და წამოვდექი, გამომყვა..
ყურადღება არ მიმიქცევია, უკანა ჯიბიდან სიგარეტი და სანთებელა ამოვიღე, მოვუკიდე..
მისკენ ზურგით ვიდექი, არ მინდოდა რამე გამეფუჭებინა.. ცოტაც და ამომასხამდა..
ყველაფერი გამახსენდა.. თვალწინ ბილი ლოურენი მედგა მომცინარი სახით.. სისხლი თავში ავარდა.. დამცინოდა, მეუბნებოდა, რომ არარაობა ვიყავი.. მძულდა, მეზიზღებოდა..
ღმერთო, როგორ მინდოდა სამაგიეროს გადახდა.. როგორ მინდოდა ჯესის თვალებში ის ტკივილი დამენახა, რაც მე განვიცადე..
მაგრამ არა ! ის უფრო მეტად უნდა დატანჯულიყო.. უფრო მეტი უნდა ეწვალა! უფრო უნდა ტკენოდა!
სიგარეტის ჩამწვარი ღერი იქვე დავაგდე, ნიკოტინმაც კი ვერ შეძლო ჩემი დამშვიდება.. ახლა ერთადერთი, რაც დამაწყნარებდა, ჯესიკას შიში იყო.. უნდა შეშინებოდა, ეტირა და ჩემთვის ეთხოვა ! ჰო ! უნდა მეგრძნო, რომ მასზე ბევრად ძლიერი ვიყავი..
-გამომყევი!
ვუბრძანე, ხელი ჩავავლე და მოტოციკლეტისკენ წავიყვანე..
სველი წვეთი ვიგრძენი, რომელიც ყელზე დამეცა და მაისურში ჩასრიადა.. მას მეორე წვეთიც მოჰყვა, მესამეც, მეოთხეც.. გაწვიმდა..
სწრაფად დავჯექი, ჯესის მოჯდომას არ დავლოდებივარ, ძრავა ავამუშავე..
ჩაფხუტი არ მიმიცია, არც ქურთუკი..
მესიამოვნა, როცა ძლიერად მომეხვია წელზე.. ჩემზე იყო დამოკიდებული, ზურგზე მის აჩქარებულ გულისცემას ვგრძნობდი. ამან უფრო მომანდომა მისი გაწვალება, კიდევ უფრო შეშინება..
რეზინის ბორბლები სწრაფად მოწყდა ქვაფენილს, წვიმის წვეთებმა ცხელ მიწას ორთქლი ასდინეს..
სწრაფად მივქროდი, რაც უფრო მიჭერდა ხელებს, მით უფრო ვუმატებდი სიჩქარეს.. მინდოდა შიშით სავსე ხმა გამეგო, რომელიც გაჩერებას მთხროვდა, შემემუდარებოდა..
-ზეინ..
დაიწყო ! სიამოვნებისაგან, მტვერით გაჟღენთილი ჰაერი ხარბად ჩავისუნთქე და საჭეს ხელები უფრო მაგრამ მოვუჭირე..
-გთხოვ !
ხმაში უფრო დიდი სასოწარკვეთა იგრძნობოდა.. მომწონდა ! ღმერთო როგორ მსიამოვნებდა..
-ზეინ !
იკივლა, როცა მოტოციკლი უკანა ბორბალზე წამოვაყენე, ტელი სხეული უთრთოდა.. კიდევ მინდოდა ! უფრო სწრაფად გავქროლდი.. წვიმა უფრო მატულობდა, უკვე გუბეებიც იდგა, რომლებსაც თამამად ვამღვრევდი..
ატირდა.. ძარღვებში სიამოვნება გაიჟღენთა..
-გთხოვ.. გემუდარები..
ყურთან სლუკუნით მითხრა, გული სწრაფად უცემდა..
მოტოციკლი შუა ქუჩაში სწრაფად მოვასრიალე, მიწაზე ფეხი დავდგი.. ჯესი არ მშორდებოდა, მთელი ძალით მეკვროდა.. ვჭირდებოდი.. ჩემი დამშვიდება სჭირდებოდა !
ხელები მოვაშორებინე და წამოვდექი.. კანკალებდა.. თვალებში მხოლოდ შიშს ვხედავდი.. შიშს და მუდარას. მევედრებოდა ჩავხუტებოდი და მეკოცნა.. საჭისკენ ზურგით დავჯექი.. მისი ათრთოლებული სახე ხელებში მოვიქციე, ღიმილს ვერ ვმალავდი..
-ბოდიში..
მივიხუტე.. სიამოვნებისაგან ამოვიხვნეშე, როცა პატარა ბავშვივით მომეკრო.. ხელები ბარძაყებზე მოვკიდე და ფეხები ჩემს ფეხებზე გადმოვალაგებინე, ახლოს მივჩოჩდი.. ძალიან შეშინებული იყო, თავი ჩემი მკერდიდან ძლივს გავაწევინე.. მივიწიე და ნაზად ვაკოცე.. ახლა ის მინდოდა მეგრძნო როგორ ამშვიდებდა ჩემი კოცნა.. მინდოდა მეგრძნო როგორ აგიჟებდა ჩემი შეხება..
ენა ფრთხილად შევასრიალე პირში, არ მეწინააღმდეგებოდა.. სუნთქვა ჯერ დაუმშვიდდა, მერე ისევ გაუხშირდა.. კისერზე მომეხვია და ახლა თვითონ მოჩოჩდა.. ვნებიან კოცნაზე არანაკლებ ვნებიანად მპასუხობდა.. კაბა მთლიანად წამოწეოდა, გრძელ ფეხებს აღარაფერი უფარავდა.. ხელი თამამად ჩავუცურე ტრუსში და საჯდომზე მოვუჭირე..
რამდენიმე მანქანამ ჩაგვიარა, მაგრამ ეს არცერთს არ გვაინტერესებდა..
ტუჩებიდან კისერში გადავედი, ღრმა დეკოლტემ მკერდის დაკოცნის საშუალებაც მომცა, მომწონდა, როცა მისი ხვნეშა მესმოდა..
გავოცდი, როცა ხელი თმებში ჩამავლო და თავი წამომაწევინა..

*ჯესიკა:
ვნების გაკონტროლებას ვეღარ ვახერხებდი.. მის ტუჩებს დავეწაფე და კოცნის შემდეგ ძლიერად ვუკბინე..
ბლანტი, თითქოს მლაშე სითხე ვიგრძენიენაზე.. სისხლი წამოუვდა..
-მე.. ბოდიში..
დავიბენი.. გაეღიმა..
-ასე უნდა დამიტოვო?
მეც გამეღიმა, ქვედა ტუჩი ჩემს ბაგეებში მოვიქციე და რამდენჯერმე ძლიერად მოვქაჩე.. სისხლი ამოვწოვე.. სახე დაემანჭა, მაგრამ მალევე გაეღიმა..

https://www.youtube.com/watch?v=R7c1P-NPOpM&list=PLLyFhy1vZfWoNxw0R73CR8zYr78eA66cD&index=10

მის ტუჩებს ვერ ვწყდებოდი, მთელი სხეულით ვეკვროდი.. არც ის მაშინებდა, რომ სატვირთო მანქანამ ჩაგვიარა, არც ის, რომ წვიმდა.. არავინ არსებობდა ზეინის გარდა.. უზომოდ დიდ სიამოვნებას ვგრძნობდი, რომელიც მუცელში იწყებოდა და მთელს სხეულში აბურდულად მოგზაურობდა.. ღმერთო, ძალიან, ძალიან კარგი იყო !
-შენ ისეთი კარგი ხარ..
რამდენიმე წამით მოშორდა ბაგეებს და გახშირებული სუნთქვით რამდენიმე სიტყვა წამოილუღლუღა.. შემდეგ ისევ ტუჩებს დააცხრა.. მაგრამ მხოლოდ ტუჩებით არ კმაყოფილდებოდა, კისერშიც გადადიოდა და რაღაათქმაუნდა მკერდზე.. თმებზე ძლიერად ვუჭერდი, მინდოდა უფრო ახლოს ყოფილიყო, ჩემსკენ ვექაჩებოდი..
-ზეინ..
მისი სახელი ამოვიხვნეშე, როცა ზეინმა თამამად ჩააცურა ენა დეკოლტეში.. სველი ენით ლიფიც გაიარა და ენა ძუძუს თავზე მომისვა..
ღმერთო, ენით აღუწერელი სიამოვნება იყო.. თავს ვერაფერს ვუხერხებდი, მზად ვიყავი შუა ქუჩაში გავშიშვლებულიყავი ზეინ მალიკისთვის.. სახის ნაკვთები მემანჭებოდა, პირის დამუწვას ვერ ვახერხებდი.. მის სახელს ვხვენოში და ხმამაღლა ვსუნთქავდი.. ვგრძნობდი, რომ ეს ყველაფერი მოსწონდა, ამიტომ თავის შეკავებაზე არც კი ვფიქრობდი..
დაიქუხა.. აი, ახლა ნამდვილად დავუბრუნდი რეალობას.. შევკრთი.. მკერდზე ვიგრძენი მისი ღიმილი, წვერები მომეხახუნა..
-გეშინია?..
ღიმილით მკითხა..
-ვიცი, სასაცილოა..
-სულაც არა..
უცებ გამაჩერა..
-უფრო საყვარელს გხდის.. მშვენიერო..
ლოყაზე მსუბუქად მიჩქმიტა და იქვე კოცნაც დამიტოვა..
-ძალიან წვიმს, წავიდეთ..
მესაუბრებოდა და თან, პატარ-პატარა კოცნებს მიტოვებდა სახეზე..
-არ მინდა წასვლა..
იმდენად ვიყავი გაბრუებული, ვერ გავიაზრე რა წარმოვთქვი.. არადა ნამდვილად არ მინდოდა სცოდნოდა იმ გრძნობების შესახებ, რომლებსაც ის იწვევდა ჩემსი.. თუმცა, ეს ყველაფერი, მან არაჩვეულებრივად იცოდა..
-გაცივდები პატარავ..
გამიღიიმა და ქურთუკი გაიხადა, მომახურა.. მერე ცხვირზე მაკოცა და ფრთხილად გადამალაგებინა ფეხები, წამოდგა და მოტოციკლს მოაჯდა..
სახლში მისვლამდე ხმა არცერთს ამოგვიღია.. მშვიდად მიდიოდა, არანაირი გადაჭარბებული სიჩქარე..
მოტოციკლი მოსახვევში გავაჩერებინე..
-თუ გინდა, ჩემთან წამოდი..
მითხრა ისე, რომ არც შემობრუნებულა..
-რატომ?..
გავიკვირვე..
-ის მოფერება, არ მეყო.. კიდევ მინდა..
ჟრუანტელმა ერთიანად დამიარა მთელს სხეულში.. არ ვიცოდი რა მეთქვა, ენა დამება.. გონებაში ყველაფერი აირია.. ფეხები დაბუჟებული მქონდა, თვალებით მის კეფას მივშტერებოდი..
-მინდა მთელი ღამე ჩემთან იყო..
-ზეინ.. მე..
რამდენიმე სიტყვა ძვლივს ამოვილუღლუღე..
-მამაშენი?
მამაჩემი? ღმერთო, ის საერთოდ არ მახსოვდა.. არავინ არ მახსოვდა ზეინის გარდა..
ვერა, მასთან ვერ წავიდოდი..
-ჰო..
-კარგი, არაუშავს..
თავი 90 გრადუსით მოაბრუნა ჩემსკენ, იღიმოდა.,.
მივხვდი, რომ ჩემი ადგომის დრო იყო.. წამოვდექი და მოტოციკლის საჭესთან დავდექი..
-დაგირეკავ..
ღიმილით მითხრა, წამოდგა და ტუჩებზე ნაზად მაკოცა.. მეც კოცნით ვუპასუხე და სირბილით წავედი სახლისკენ.. ჩუმად ავიპარე ოთახში.. ვიცოდი, ზეინი ჯერ სახლში მივიდოდა და მერე დარეკავდა, ამიტომ აბაზანაში შევედი.. მაგრამ ყოველი შემთხვევისთვის, ტელეფონიც შევიყოლიე..
ცხელი წყლის ქვეშ ვნებივრობდი, როცა ტელეფონი აზუზუნდა.. ონკანი გადავკეტე, დუშკაბინის კარები გავაღე, ხელები პირსახოცით შევიმშრალე და ვუპასუხე..
-წევხარ, მშვენიერო?..
ღიმილნარევი ხმა მომესმა..
-არაა, ვბანაობდი.. ჩავწვები და მოგწერ, კარგი?
-ჰმ.. ანუ შიშველი ხარ?
-ზეინ !
გამეცინა..
-ესეიგი ჰო.. ძალიან კარგი, არც ჩაიცვა..
-აბაა?
-შიშველი დაწექი.. უჰ, აღმაგზნებ..
-ზეინ !
კიდევ ერთხელ გავიცინე ხმამაღლა..
-მართლა გეუბნები.. სველი ხარ?
-ჰო, ამწუთას გამოვედი დუშ კაბინიდან..
ახლა მისი სიცილის ხმა გავიგე..
-მიდი, გაიმშრალე და დაწექი.. შიშველი იყავი იცოდე ! 5 წუთში დავრეკავ..
პასუხს არ დალოდებია, ისე გამითიშა.. სიცილით გავიმშრალე სველი სხეული.. წამით გავიფიქრე, შიშველი დავწვებითქო, მაგრამ ბოლოს მაინც ამოვიცვი ტრუსი და მაისურიც გადავიცვი..
შევწექი თუ არა, ზეინმა დარეკა..
-აბაა, მითხარი რა გაცვია..
აჟიტირებული ხმით მითხრა..
-როგორ თუ რა, არაფერი..
მოვატყუე..
-ძალიან, ძალიან კარგი ! აბა მითხარი, რა პოზაში წევხარ..
-რა?
გავიკვირვე, ვერ მივხვდი რა უნდოდა.. ტელეფონშიც კი ვიგრძენი ვიბრაცია, რომელსაც მისი სიცილი იწვევდა..
-კარგი, კარგი.. ფეხები გაშალე..
-რატომ?
ისევ გაეცინა..
-გაშალეთქო რო გეუბნები..
-კარგი, გავშალე..
მოვატყუე, არ გამიშლია..
-ახლა ტელეფონი ერთ ძაალიან გემრიელ ადგილას ამოისვი..
-ფუუუჰ ! მაალიიიიიკ !
ჩურჩულით ვიყვირე, მაგრამ მისი სიცილი მთელს ოთახს ექოდ მოედო..
-ზუსტად ეგ მომწონს შენში..
ისევ სიცილით მითხრა..
-გთხოვ რაა, ეგეთი რაღაც აღარ მთხოვო..
-კარგი პატარავ, დამშვიდდი..
კარგა ხანს იცინოდა.. მთელი ღამე ლაპარაკში გავატარეთ.. ხანდახან ინტიმურ დეტალებშიც გადაიჭრებოდა, მაგრამ ისევ სიცილით ასწორებდა სიტუაციას..

-ტკბილი ძილი, ჩემო პატარა..
-შენო?
-ჰო.. მარტო ჩემო !
ტკბილად მითხრა და ტელეფონი გათიშა.. მართალია უკვე დილა იყო, მაგრამ მთელი ღამის უძინარი, მალევე გავითიშე..

16
*ზეინი:
თვალები ახალდახუჭული მქონდა, როცა ჩემი ოთახის კარი გაიღო..
-ზეინ, ადექი !
ჯოშის ხმა ზარბაზნის გრუხუნივით ჩამესმა..
-შემეშვი !
ვიყვირე და თავზე საბანი წამოვიხურე..
-აეგდე !
მანაც მიყვირა და საბანი მოპმაშორა..
-ოო, მეძინება..
ავბუზღუნდი და ახლა ბალიშს შევაფარე თავი..
-ისევ ცივი წყალი? ყინულებით?
ამ სიტყვების გაგონებისთანავე წამოვყე თავი..
-რა გინდა?
-სტუმარი გვყავს..
მითხრა და გავიდა.. წამოვდექი, ბუზღუნით ამოვიცვი შარვალი და იქეთ გავედი.. ქალს მობრუნებაც არ დასჭირვებია, ისე ვიცანი..
-დედიკოოო..
ბავშვივით წამოვიყვირე და უკნიდან მოვეხვიე..
-შენ არ მოხვედი და მე გესტუმრე..
მითხრა განაწყენებული ხმით და ჩემსკენ მობრუნდა..
-დე.. არ მეცალა..
თავი გავიმართლე და დასამშვიდებლად თბილ ტუჩებზე ვეამბორე..
-დედისთვის ვერ მოიცალე?..
ისევ განაწყენებული ჩანდა..
-დღეს ან ხვალ ვაპირებდი მოსვლას..
ბავშვურად გავუღიმე, მანაც გამიღიმა.. მერე თბილად მომეხვია..
-ძალიან მომენატრე, ზეინ..
-მეც, დე.. ძალიან, ძალიან..
გაეღიმა, შუბლზე კოცნის დასატოვებლად, თითის წვერებზე მოუწია დადგომა.. მაკოცა და არეულ სახლს თვალი მოავლო..
-ეჰ, ბიჭებო, ცოლი არ მოგყავთ?
მეც და ჯოშმაც გაკვირვებული და ცოტა გაოცებული სახეებითაც გავხედეთ..
-რას მიყურებთ? სახლი არეულია, საჭმელი გასაკეთებელი..
საუბარს განაგრძობდა და თან აქეთ-იქით მიმოყრილ ტანსაცმელს ხელში აგროვებდა..
-მე დავბერდი, შვილიშვილები მინდა..
ამან უფრო გაგვაოცა..
-არა დე, შენ ყოველთვის ახალგაზრდა იქნები..
ღიმილით უთხრა ჯოშმა და მე გამომხედა, გამეცინა..
დედამ თავი გააქნია, აბაზანაში შევიდა და რამდენიმე წუთის წინ შეგროვებული ტანსაცმელი სარეცხ მანქანაში შეყარა..
-შემიყვარდება და მოვიყვან დე..
დასამშვიდებლად დაუძახა ჯოშმა მისაღები ოთახიდან..
-23 წლის ხარ ჯოშ, შენ 21ის, ზეინ.. როდის უნდა შეგიყვარდეთ?
აბაზანიდან გვესაუბრებოდა, მისი ლაპარაკი სიცილად არ მყოფნიდა..
-დამშვიდდი დე, დამშვიდდი..
დავუძახე და მაცივრიდან ცივი წყლით სავსე ბოთლი გამოვიღე..
-ზეინ, დღეს ტბაზე იქნები?
მკითხა ჯოშმა, წყლისგან დატოვებული სისველე, ენით მოვიწმინდე და მისკენ მივბრუნდი..
-შენ?
-მე ღამის ცვლაში ვარ.. კოცონი იქნება, კარვების გაშლასაც აპირებენ.. შეიძლება გვიან მოვიდე..
-ჰმ, ალბათ წავალ.. ჯესიკასაც წავიყვან..
-ჯანდაბა ! ძალიან მინდა მაგ გოგოს გაცნობა.. ჯერ კიდევ ქალიშვილია?
-კი, კი.. არ ვჩქარობ.. არ მინდა ეგონოს, რომ სიგიჟემდე მიყვარს და ასე შემდეგ, მერე ვეღარ მოვიშორებ..
-ჰო, მართალია.. სურათები ვნახე და საკმაოდ კარგი გოგოა..
-კარგი? ძაალიან კარგი ! გარეგნობაში ვერაფერს დაუწუნებ..
-ზეინ, ხო იცი, არ შე..
-ჯოშ!
სიტყვა გავაწყვეტინე..
-არასოდეს, არასოდეს შემიყვარდება ლოურენი ! არასდროს !
დავიყვირე, გაეღიმა.. ესიამოვნა ჩემი სიტყვები..
-მაშინ შენ გახიე და მერე მე ვიცი.. ქალიშვილის თავი არ მაქვს..
მის სიტყვებზე მეც გამეცინა..
-ყველაფერი თავის დროზე ჯოშ..
ნიშნისმოგებით გავუღიმე და ტელეფონის ასაღებად ოთახში შევედი, ჯესიკას ნომერი ავკრიფე და მესიჯი გავუგზავნე..
„რომ გაიღვიძებ მომწერე, მშვენიერო.. :) x”
-რომ იცოდე, როგორ ვაგიჟებ..
კმაყოფილი და ამაყი სახით ვუთხარი და ტუჩები ენით დავისველე..
-მშვენიერს ეძახი ჰო?
სიცილით მკითხა..
-რათქმაუნდა ! გოგონების საყვარელი მიმართვა.. არა რა, მაინც როგორი სულელები არიან.. როგორ სჯერა, რომ მე, ზეინ მალიკს, რომელსაც თავისუფლად შეუძლია ყველა გოგოს გულის მონადირება, რომელზეც ყველა გიჟდება, მასთან სერიოზულ ურთიერთობას დავიჭერდი.. რატო, თორე კი.. მასზე უკეთესი ფეხი არ მინახავს თუ ტრაკი?
სიცილით ვუთხარი ჯოშს..
-იცი რაშია საქმე? შეიძლება ეჭვი კი ეპარება, მაგრამ სიამოვნებს, როცა თბილად ექცევი..
-ჰო, ვიცი.. მასთან სულ სხვანაირად ვიქცევი, ჩემი თავი მეზიზღება ხოლმე.. პაწუკა და შმაწუკა და ჩემო გოგო და ამბები..
ჯოშმა გემრიელად გადაიხარხარა..
-ძალიან მაინტერესებს თბილი ზეინი, ძალიან..
-გადი, გაეთრიე..
მეც სიცილით ვუპასუხე და სამზარეულოში გავედი შესაჭმელად..

*ჯესიკა:
დაახლოებით ორი საათისკენ საშინელმა ბრახუნმა გამაღვიძა.. ლუსიმ და მამაჩემმა კინაღამ ჩემი ოთახის კარები ჩამოიღეს..
-რა გინდათ??
ვიყვირე და თავის ტკივილის გასაქრობად თავი ბალიშში შევყე..
-ღმერთო, ცოცხალი ხარ?
შეშინებული ხმით წამოიყვირა ლუსიმ..
-კარი გააღე !
მკაცრად თქვა მამა, ძვლივს გამოვბობღდი თბილი საბნიდან.. კართან მივედი და გაკვირვებული სახით გავაღე..
-ჯესიკა ! კარგად ხარ? სიცხე გაქვს?
მომვარდა ლუსი და შუბლზე დამიწყო კოცნა..
-ჰეი, ჰეი.. კარგად ვარ..
მოვიშორე..
-რა გჭირთ?
-გუშინ ადრე დაწექი და იცი ახლა რომელი საათია? შეგვეშინდა..
საწყლად მითხრა მამ, გამეცინა..
-დამშვიდდით, უბრალოდ საწოლში ნებივრობა მომინდა..
მშვიდი ღიმილით დავამშვიდე ისინი და ოთახიდან გავყარე.. არ მსიამოვნებდა ამდენი ზრუნვა.. ბავშვი ხომ აღარ ვარ.. ღმერთო, რამდენიმე კვირაში 17 წლის ვხდები ! უცებ, ტავში გამიელვა აზრმა, რომელმაც ჟრიალი გამოიწვია მთელს სხეულში.. ხელ-ფეხი ერთიანად გამეყინა..
ზეინმა იცის, რომ 18ის ვარ.. ანუ დაბადებისდღის შესახებ არ უნდა გაიგოს.. ის დღე გამახსენდა, როცა რამდენჯერმე გამიმეორე „ვერ ვიტან, როცა მატყუებენო..“
სიმართლე უნდა ვუთხრა.. მაგრამ არა, ისედაც პატარად მთვლის..
ფიქრებში გართულმა შევაცურე ხელი ბალიშის ქვეშ და ტელეფონი გამოვიღე.. ყველაფერი დამავიწყდა, როცა ეკრანზე ზეინის სახელი დავინახე.. სწრაფად ავკრიფე პაროლი..
„რომ გაიღვიძებ მომწერე, მშვენიერო.. :) x”
მშვენიერო.. როგორ მიყვარს, როცა ასე მომმართავს..
„გავიღვიძე.. :) xx”
მივწერე და პასუხის მოლოდინში საწოლზე წამოვჯექი..
რამდენიმე წუთში ისევ ზეინის სახელი დაეწერა ტელეფონის ეკრანს, მირეკავდა..
-რა ხდება, მისტერ მალიკ?
მხიარულად ვუპასუხე, მასაც გაეცინა..
-დღევანდელი საღამოც მე უნდა დამითმოთ, მის ლოურენ..
-ჰმ, რა ხდება?
-კოცონზე რომ გიყვებოდი ხომ გახსოვს? ხოდა დღეს იქნებაო ჩემმა ძმამ მითხრა, კარვების გაშლასაც აპირებენო.. ერთი რათქმაუნდა ჩვენთვის, ცალკე..
-ჰაჰ, მაცდური წინადადებაა..
სიცილით ვუპასუხე..
-დიახ, დიახ.. დაუვიწყარი ღამე ზეინ მალიკთან ერთად.. ნახევრადშიშველი სხეულები, რომლებიც ერთმანეთს ათბობენ.. ტუჩები, რომლებიც ერთმანეთის კოცნით ვერ ძღებიან.. აუ ჯეს, რო არ წამოხვიდე, მაქ მოგაკითხავ და ძალით წაგათრევ..
ბოლო სიტყვები სიცილით წარმოთქვა, მაგრამ ზეინის არ იყოს, მეც აღმაგზნო მანამდე წარმოთქმულმა წინადადებამ..
-წამოვალ..
შევეცადე მშვიდად მეპასუხა..
-ძალიან კარგი, გამოგივლი..
-რომელზე?
-თერთმეტისკენ ჩემო გოგო..
ჩემო გოგო.. ესეც როგორ მსიამოვნებს..
-კარგი..
-მიდი პატარავ..
თბილად მითხრა და ტელეფონი გათიშა.. სასწრაფოდ გადავრეკე სემთან..
-სეეეეეეემ !
პასუხი არ ვაცალე, ისე ჩავყვირე ტელეფონს..
-ეე გოგო, ხო მშვიდობაა?
-კიკიკიკიკიკიიიი ! სეემ, აბა თუ მიხვდები სად მივდიართ დღეს მე და ზეინი?
-ოჰოო, თქვენ აღარ ხუმრობთ.. სად?
-ტბაზე, კოცონი და კარვები იქნებაო.. ცალკე ჩვენთვისო რო ერთმანეთი გავათბოთო და ამბები.. აუ სეეემ !
-ჯესიკა, ელიზაბეტ ლოურენ ! რა გაგაფრთხილე?
-ოო ვიცი ჰო, მაგრამ ისეთი საყვარელია.. ისეთი თბილი, ისეთი კარგი.. გუშინ მთელი ღამე ვლაპარაკობდით..
-ჯეს, არ მომწონს ეს ყველაფერი..
-მთელი ღამე სემ ! ინტიმურ რაღაცეებსაც მეუბნებოდა..
გადავიკისკისე..
-ვსო, დაიკერე..
მანაც გემრიელად გადაიხარხარა..