Ego adhuc recordabor vox illius tamquam vox mea, quae una erat, quod sonat in capite quod si meditabar. Est etiam nunc in somnis audiri.
Ego adhuc recordabor hieme in detail misit me ut video, cum illa equitantes bus ad vesperam. Ego memini in secundus. Hic est vultus in camera eius ardens oculos fuerint felicitatem, hoc est scriptor tenebris extra fenestram bus eius capillus color est tenebrosa lignum est, hic est ille. Quod si non est ita ut non usque quaque prostrati sunt et quae intus est, intumescunt gurgites rogo. Et vidi quod diu video. Fere vespera.
Rideat me adhuc recordabor eius. Ut ea quæ non risus. Et adoraverunt eum. Si enim Graecorum sirenibus erant in mundo, tunc cantus suum venuste esset fortitudo eius irridebit. Est sicut puer risu — purissima atque sincerissima.
Ego adhuc recordabor eius capillus — vrinitus et aliquando non satis hirneam ebiberim meri. Deorum: quomodo non ire! Capillum leviter Iliades passis peplumque unum hominem non aliter frui solebam fecit me quasi quæ fecit in hac forma. Et quod colores refert. Quod verum est, et vidi mirabile.
Ego adhuc recordabor eius iocos. Interdum stultus, si non omnino exterminare in tristitia, tristis tamen et vita decessit, non casu. Ego nunquam lusit cum quis in faciem et risit sincere reditus.
Ego adhuc recordabor eius, quam volebat omni nocte insomnia et scripsit omnibus grata sunt, postea quam vellent bona cum illa scriberem ad me mane, et reversus est a me aut vapor est ad esse diligenter. Non sum quis enim haec, ut in vita mea. Numquam.
Ego adhuc recordabor quod ex affectu ad beatitudinem periti cum ea. Post auroram similis diu expectata nocte saeculorum. Hoc de me fessum sol in me non posse videre quod factum est in mundo omnino diversis coloribus.
Ego adhuc recordabor quomodo paratus essem ad ullam negotii relicto, mox ad eius auxilium. Et non erat qui direxerunt ad repellendum egoismum me in background. Cui fuit experiri paratus eram quasi ipse fecerit.
Ego adhuc recordabor eius sollicitos esse quam cum ei aliquid nocere, neu regressa in duobus ex hibernis et iam tenebris et in domum suam non mansit solus: et ibi iurgium fuit quo familia eius.
Ego adhuc recordabor quam fruendum ea victoria plus ac meus. Et hoc nunquam factum est in conspectu suo. Quisque victoriam, etiam quae ponderis minimi videbantur eritis mihi in victoria.
Ego adhuc recordabor quam ex relatione ad primis diebus, ut ipse narravit, quod erat ’in eodem’ gratum est, quod ipsa defendat, et ad amorem. Quod non opus sit alterum quod non alia — et capere non patitur aliquem in loco isto, et in solitúdine vitam minas.
Ego adhuc recordabor quomodo omnia concidit.
Ego adhuc recordabor quam ipse promisit, non meminisse sui.
Ego adhuc recordabor quam promisi non dicere lacrimam per eam amplius.
Ego adhuc recordabor.