Menia trevozhit tolko odno no:
Pochemu liudi vsegda i vezde suiut svoe dermo?
Pochemu nelza bit chesnim,
I ne lezt v chuzhie sudbi?
Nashli gde morat ruki, bit posudu.
Vi portite vse svoei zavistiu,
Lezite kuda-to, kuda neznaete sami Vi.
A mozhet po vecheram ktot-to sidit i plachet,
Ot vashih slov,
A vi krichite,
Tvoiu matj, ia nenavizhu rabov.
Ia bi ubila ochen tiho,
Bez moleishei boli, be inogo krika,
Da tolko vam ot etogo ne stanet huzhe,
Vi ved bili sukami, i ne stanete lutshe.

/V.D./